Зөлфәт

Ялгыз сандугач

Безнең өскә гүя ниндидер көч
Авыр, кара йолдыз кабызды -
Өер-өер ач бүреләр улый
һәм сандугач сайрый - ялгызы...

Тәкъдирме бу?
Явыз ихтыярмы?
Безнең утны кемнәр сүндерде? -
Үз нәҗесе белән уйный Ватан.
Барып җиттек -
Ватан тилерде.

Үксүеме, сайравымы - белмим,
Әллә инде җанын юата -
Котырган ил сандугачы сайрый
Япа-ялгыз гына Куакта.

Кара гарасатлар кайнаганда
Нинди зәгыйфь бу өн, нинди саф!
Җиһан үзе җимерелер сыман
Шул сандугач тик бер ялгышса..,

Тупландылар кыргый өерләргә
Адәм балалары юлларда.
Шулай уңайлырак - ботарларга,
Шулай уңайлырак - уларга.

Күзләр - куздай!
Сырт йоннары торган!
Тешне кычыттыра мең афәт -
Портретың шушы,
Яна заман,
Шушы, бәндәм, безнең кыяфәт.

Шул булырмы соңгы сурәтебез
Безнең - сөя белгән халыкның?
Син кайлардан килдең, кара йолдыз?
Нигә безнең күктә калыктың?

Ач өерләр туеп ял итәрләр,
Ырылдашып җирдә җан кыйгач,
Һәм шуларны
ярлыкауны сорап,
Өзгәләнер ялгыз сандугач...

1992