Габдулла Тукай
Газаптан соң
(Майковтан мокътәбәс)
Мин бәхетле бәндә, чөнки тормыш алдымда һаман
Барча шау-шу һәм дә барча күрнеше берлән тәмам.
Алдагы михнәтнең урнын әллә истикъбаль ала?
Тормыш инде яктырадыр, кузгала һәм җанлана.
Таң атып, чәчсә кояш нурлар — шулай ук кузгала,
Яктыра, шаулый ерак җирдән күренгән зур кала.
Үземә сөйнеч бирәм инде бәхет, гыйззәт белән;
Уйлыймын үткән газапларны хәзер ләззәт белән.
Булмадымы шул газаплар бәхтемең ачкычлары!
Җитмәкемнең изге максудка ләгыль баскычлары!
Мокътәбәс — файдаланып язылган,
Истикъбаль — якты киләчәк.
Гыйззәт — кадер, хөрмәт.
Ләгыль — кыйммәтле ташлардан ясалган.