Һади Такташ
Тун трагедиясе
(Казандагы мех фабрикаларына багышлыйм)
Быел мин тун алып кидем,Шаккаттылар,
«Дошманнар»дан
Бик күп көнләүчеләр булганнар,
Ләкин,
Юкка гына,
Уңмадым мин туннан, туганнар...
Кем теккәндер, рәхмәт төшкән нәрсә,
Шундый «әйбәт» теккән иңнәрен.
Бүген эштән кайтып килгән чакта
Төшеп кала язды җиңнәрем!..
Җеп очларын рәтләп төенләргә
Әллә вакты шунда булмаган,
Әллә...
Прогулдан соң ярым исрек баштан
Брак итеп теккән, уңмаган!..
Һәрбер минут, һәрбер секунд өчен
Көрәш бара Совет илендә,
Ә мин һәр көн утрып туным ямыйм,
Өч-дүрт сәгать уза кимендә...
Этләр
Бәхетлеләр...
Ул халыкның
Өсләренә кигән туннары
Ертылмый да...
Буявы да китми,
Ялтырап кына тора йоннары...
Мин дә кызыгып шундый бер тун алдым
(Эт тиресеннән),
Ә иртәсен ямый-ямый яңа тунымны
Инә белән чәнчеп, канга батырып,
Җәрәхәтләп беттем кулымны!
Нишлим,
Тун тегәргә дөнья өйрәтмәде.
— Шигырь язып гомер итәрмен! —
Дигән идем...
Инде болай булгач,
Тун тегүче булып китәрмен!..
Нишлисең бит...
Тун алсаң да —
Туның брак булса,
Туфли алып — туфли сүтелсә,
Чуен, чүлмәк алып, чүлмәгеңнең
Кул тимиче чите кителсә,
Башка чараң да юк...
Их, егетләр!
Илдә сыйфат өчен
Көрәш бара
(Оят язарга),
Ә сез, эшегезне рәтләп эшләмиче,
Брак чыгаргансыз базарга!..
Һәрбер минут, һәрбер секунд өчен
Көрәш бара Совет илендә,
Ә мин
Һәр көн утырып сезнең тунны ямыйм,
Өч-дүрт сәгать уза кимендә...