Роберт Миңнуллин

Без айга оча яздык

Беләсезме, нишләдек?
Без ракета эшләдек.

Эшләгәч, көчкә-көчкә
Кереп утырдык эчкә.

Эчтә берни күренми,
Ракетабыз дерелди.

Гел очып китәр кебек,
Айга ук җитәр кебек.

Чыннан да җитүе бар,
Ни дисәң дә, кораб бит.

Очып китсә әгәр дә,
Безнең эшләр харап бит.

Әле генә аңладык —
Ашарга да алмадык.

Күлмәк кенә
Өстә дә.

Галәмгә очу безнең
Юк иде бит истә дә.

Чыннан да очып китсә?
Айга ук барып җитсә?

Юлларыбыз уңмаса?
Җиргә төшеп булмаса?

Шуларны уйлыйм һаман —
Безнең эшләр бик яман...

Әле ярый ракета
Айга җитә алмады —
Очып китә алмады.

Очып китсә, әлбәттә,
Нишләргә белә идек —
Айга ук менә идек.

Без бит куркып торырга
Түгел малай-шалайлар.
Шулай да космонавт булу
Авыр икән, малайлар.