Ренат Харис

Әй, сихерчем

Якты йөзең белән яктырттың
язмышымның моңсу даласын.
Минем өчен мәңге-мәңгегә
син кояшым булып каласың...

Назлы күзең белән назладың
күзләремнең дымлы камышын.
Әйтә алам хәзер ышанып —
шатлык белән инде таныш мин.

Җылы сүзең белән җылыттың
күңелемнең сүрән көннәрен.
Чәчәк атты инде мәңгегә
бәхетемнең алсу гөлләре.

   Әй, сихерчем минем,
   тылсымчым!
   Сөюләрең генә
   булсын чын!