Маннур Саттаров

Алма бирдем, ашадың

Алма бирдем, ашадың,
Кабыгын кая ташладың?
Нәчәлник булган көнеңнән
Исәнләшми башладың.

Самовар куйдым күмерсез,
Кайнап чыгар, күрерсез.
Барыгыз да йокламагыз,
Докладчыга күңелсез.

Быел килгән кыр казлары
Өч әйләнде Казанны.
Өч китаптан цитат кыркып,
Хәй галимлек казанды.

Бөгелә билем, бөгелә билем,
Бөгелә билем сул якка.
Бөгелмәс иде сул якка,
Нәчәлнигем шул якта.

Хатынымнан бизәсем юк,
Мәҗбүри яраттыра.
Дәштертеп мине месткомга,
Мәхәббәт яңарттыра.

Болыт агыла икән,
Тауга кагыла икән.
Казанда фатирың булса,
Кияү табыла икән.

Тот бокалың, Гаптелбарый,
Хуҗалык сиңа карый.
Зур окладлы эш сорамыйм,
Завсклад та ярый.

Кызарып байган кояшның
Залга төшә яктысы.
Җыелыш залларында үтте
Гомеремнең яртысы.

Су буйлары тирәк иде,
Тирәге сирәк иде.
Докладыңны кеше язгач,
Танышу кирәк иде!

Әхмәдинең Сирае,
Көн дә якты чырае.
Иртәгә кил дия-дия,
Үтеп китте бер ае.

Исә җилләр, исә җилләр,
Искән җилләр файдага.
Искән җилне сиңа яздык,
Эш хакың ал, кайнага!

Безнең урам көн дә буран,
Җен адашса юл тапмас.
Үзе шундый булган адәм
Бу җырларга кул чапмас.