Хәрәзми

Гъәзәл

Йөзеңдә күрдем, әй җан, бәйрәм айын,
Моның шөкранәсе корбан булайын.
Әгәр көн тугмаса һәм, йакты кылгай
Йөзең нуры бу дөнйаның сарайын.
Гәр Әфләтун сәнең гъишкыңда төшсә,
Бирер йилгә камуг тәдбир-ү райын.
Шәкәр тик сүз белә, тутый телеңез

Ничә күб сайд итәр җаннар һомайын.
Сәгъәдәт берлә бәхт — икесе бечте
Буйыңызга Ләтафәтнең букайын.
Иҗазәт бирсәңез, таң йактысы тик,
Җәһанга, хөснеңез ча(у)вын йәйәйен.
Сезә диб килде: Хәрәзмине асраң
Кем, асрарлар камуг шаһлар гәдайын...