|
|
|
|
|
|
|
|
|
Габдулла Тукай |
|
|
|
Көзге җилләрЯктырак йолдыз янадыр, төн кара булган саен; Җил җыламый, ач үлемнең куркусыннан ил җылый. — Иң сөекле эшче әүладым быел ач калды,— дип, Куйса монда корткалар төшкән тешен алтын белән, Бер сынык юктан гына үлгән таза ирләр күреп, Тилмереп торса бу ачлар, безгә бәйрәмнән * ни ямь?! Көлсә монда тук вә ихлассыз халык тәкбирләре, Көзге төн, ямьсез, караңгы... Өй түрендә җил җылый, * Корбан гаете алдыннан язылган иде. (Г. Тукай искәрмәсе.) |
|
|
|