Ренат Харис

Сөен!

Җаның барда — сөен,
тыңла яшәү көен.
Авыз йомып торма,
кушыл да бер җырла.
Җырла үз җырыңны:
урманың, кырыңны,
авылың, калаңны,
диңгезең, далаңны,
миләшне, баланны
җырла!

Җаның барда — сөен,
тыңла яшәү көен.
Колак сал җилләргә —
кем сәлам җибәргән,
кем сине чакыра,
нинди ярдәм сорап...
Нинди шау дулкында,
нинди тынлык комда,
ни яна ялкында
тыңла!

Җаның барда — сөен,
тыңла яшәү көен.
Моңлыларга эндәш,
ялгызларга сүз дәш,
көйләш картлар көен,
көйләш яшьләр көен,
баеп китсәң, азма,
назың барда назла —
Ходай шулай язган!
Назла!

Күк астында өең,
Җир өстендә сыең.
Дөнья — тәнгә кием,
ә тән җанга кием.
Яшәгәндә — сөен!
Сөен!